Czy warto jechać na zagraniczny staż ?

"Depresja po podróżowa" czyli stan, w który wpadam na czas ponownej adaptacji w Polsce... Tym razem nie dane mi było przeżyć jej dostatecznie, obowiązki spadły mi na głowę zaledwie dwa dni po powrocie. Ale jestem! Wróciłam! Znowu zaczynam dla was gotować w mojej małej studenckiej kuchni! Chciałam się przywitać podbijającym serce przepisem lecz śpieszno mi było napisać te słowa...A więc, na przepis poczekajcie, a póki co kilka słów o mojej podróży do słonecznej Liguri.

Piszę te słowa z myślą o studiujących dziennie czytelnikach... Jeśli do tej pory nie zamknąłeś/aś tej strony z powodu braku przepisu na widok którego cieknie ślinka dasz radę wytrwać do końca! 

A więc.. czy warto było? 

Oczywiście, że tak! Potężna wiedza zawodowa, samodzielność, udoskonalenie języka angielskiego i umiejętności interpersonalnych, poznanie ludzi z całego świata i możliwość zwiedzania przepięknych zakątków naszej planety. Przede wszystkim poznanie siebie, swoich słabości i swojej siły.

Pracując w agroturystyce wykonywałam obowiązki związane nie tylko z moim kierunkiem studiów takie jak gotowanie, przetwórstwo, piekarnictwo czy analiza jadłospisów dla grup turystycznych. Mój dzienny plan wypełniony był także pracami, które niesiona swoimi ambicjami, klasyfikowałam wcześniej do poziomu niszowych. Dzięki temu wiem jak wiele potrafię znieść i jak ważne jest zaangażowanie w czynności, których wykonywanie przynosi mi radość. 



Zyskałam niesamowite pokłady życiowej ambicji. Przyczyniła się do tego również nuta pozytywnej zazdrości rodząca się w mojej głowie na myśl o umiejętnościach językowych innych stażystów. Rumunka władająca biegle sześcioma językami, chłopak z Libanu porozumiewający się w czterech... Od powrotu zaciekle pracuję nad swoim hiszpańskim. Zobaczycie, też dam radę!
Póki jesteśmy przy temacie innych stażystów...Najcenniejszą wartość i wiedzę zdobyłam właściwe dzięki nim! Każdy z indywidualną porywającą historią, odmienną kulturą, zachowaniem i nawykami. Pełna zaskoczenia i ciekawości obserwowałam tą etniczną mieszankę, która ostatecznie zyskała miano mojej grupy przyjaciół. 






















Oczywiście są również minusy takich wyjazdów. Możecie się z nimi spotkać jeszcze przed opuszczeniem granicy... Mianowicie: dokumentacja. Ponowne myślenie o niej przyprawia mnie o zawroty głowy. Musicie przygotować się na tony dokumentów, esejów, raportów i kolekcjonowanie podpisów. Ale to chyba mała cena za tak wspaniałe wspomnienia, prawda?

Kolejną rzeczą, która w trakcie wyjazdu należy do uciążliwych jest tęsknota... Za wszystkim. Jadąc na staż musicie przewartościować swoje życie. Na dwa, trzy miesiące porzucacie studencki okres i przenosicie się w pełnowymiarową ośmiogodzinną harówę. W moim wypadku było to mocno odczuwalne z powodu ciągłego przebywania w miejscu pracy i nielicznych wolnych dni. Traktuję to jak szkolenie przed tym przerażającym dniem ukończenia studiów i rozpoczęciem, nie oszukujmy się, tej prawdziwej dorosłości.

Ah nie zapominajmy o najważniejszym pozytywnym argumencie... Regionalne jedzenie !